Autyzm- dorosłość

Często myśląc o autyzmie wyobrażamy sobie jedynie dziecko, jednak jak wiadomo, z autyzmu się nie wyrasta,  autyzm nie mija, więc dotyczy on także dorosłych osób.

 Dorosły to osoba, która myśli samodzielnie, jest odpowiedzialna, rozwija swoje umiejętności i ma możliwość dalszego kształcenia się oraz dokonuje świadomych wyborów. Powszechnie uważa się, że jednym z podstawowych kryteriów dojrzałości i dorosłości jest podjęcie pracy zawodowej, samorealizacja i edukacja lub założenie własnej rodziny i wychowywanie potomstwa. Co jednak z osobami, które od dzieciństwa cierpią na autyzm? Jak wygląda ich dorosłość?

Dzieci z autyzmem do 16. roku życia obejmuje obowiązek szkolny, więc ktoś się nimi interesuje. W wieku 18 lat zgłaszają się na komisje lekarskie, które orzekają o ich "niepełnosprawności" i przyznają renty nieprzekraczające 500 złotych. Dla dorosłych autystyków nie ma szkół, warsztatów, turnusów rehabilitacyjnych. Po okresie mniej lub bardziej intensywnej edukacji lądują w domach: bez szans na pracę, bez obcowania ze światem, z coraz bardziej zmęczonymi rodzicami, którzy zadają sobie tylko jedno pytanie co będzie kiedy umrzemy?


Dlatego rodzice zakładają fundacje i stowarzyszenia. Takie jak Wspólnota Nadziei. Kupili pole, siedem hektarów. Ma na nich wyrosnąć pięć domów całodziennego pobytu dla 29 osób - małe mieszkanka, każde z łazienką, kuchnią. Dookoła sad, warzywnik, jagodnik, takie ekologiczne gospodarstwo rolne.

Fundacja Synapsis wystartowała z programem "Partnerstwo dla Rain Mana". Już działa tam klub, w którym dorośli autystycy malują, kopiują dokumenty na konferencje i sympozja, przyrządzają sałatki.

Warto zastanowić się nad tym tematem, gdyż osoby ze spektrum zaburzeń autystycznych mają ogromny potencjał.