Terapia neurotaktylna Masgutowej cz. 1

Coraz częściej obserwujemy u dzieci nieprawidłowości w obrębie funkcjonowania zmysłu dotyku. Dzieje się tak między innymi z powodu trudności okołoporodowych, rosnącej liczby cesarskich cięć, zmniejszającej się stymulacji dotyku w nowych modelach zabaw, stresu oraz z powodu innych efektów transformacji społecznej.

Twórcą terapii neurotaktylnej jest dr Swietłana Masgutowa. Terapia ta proponuje techniki masażu i stymulacji skóry, które wpływają na rozwój funkcji półkul i kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu w tzw. 28 krokach. Nazwa terapii pochodzi od łacińskich słów: „neurosis” (układ nerwowy), „tactilis” (dotykowy), co oznacza stymulację zmysłu dotykowego poprzez wykorzystanie neurofizjologicznych zasobów czuciowo-ruchowych organizmu. Swoje początki dr Swietłana Masgutowa oparła na wieloletnim doświadczeniu w pracy z dziećmi i dorosłymi, z zespołem stresu pourazowego i deficytami rozwoju układu nerwowego. Autorka wielokrotnie wykorzystywała elementy terapii taktylnej w pracy z ofiarami wojen i trzęsień ziemi – dziećmi i dorosłymi – katastrofie związanej z wybuchem radioaktywnej elektrowni w Czarnobylu (1986), wojnie w Baku, (1986-89) Izraelu (2005-6), największej wówczas na świecie katastrofie kolejowej w Rosji (1989) oraz z ofiarami tajfunu i tsunami na Filipinach (2014), dziećmi i dorosłymi, dotkniętymi tragedią na skutek strzelaniny w szkole w Newtown (Connecticut, USA, 2012) i wieloma innymi.

Dzięki wysokiej skuteczności metody dr Svietlana Masgutova zaczęła wykorzystywać Terapię Taktylną w pracy z osobami z wyzwaniami rozwojowymi w celu wsparcia mechanizmów neuroplastyczności mózgu, a w przypadku dzieci i młodzieży uzdolnionej jako program antystresowy.

Wskazania do podjęcia Terapii Taktylnej to między innymi:

• Nadwrażliwość na dotyk
• Niewrażliwość na dotyk
• Niewłaściwe napięcie mięśniowe
• Zaburzenia świadomości ciała
• Zaburzenia orientacji przestrzennej

Metoda neurosensomotorycznej terapii taktylnej jest skutecznie wykorzystywana zarówno u dzieci, jak i dorosłych podczas pracy z:

• porażeniami mózgowymi, 
• autyzmem, 
• zachowaniami agresywnymi, 
• lękami i fobiami, 
• opóźnieniami w rozwoju umysłowym, 
• nadpobudliwością psychoruchową, 
• trudnościami w nauce, 
• zaburzeniami mowy,
• zaburzeniami integracji sensorycznej
• Zespół Downa
• FAS