Terapia neurotaktylna Masgutowej cz. 2

Założenia Terapii Taktylnej wg dr S. Masgutowej:

• uruchomienie naturalnych mechanizmów integracji sensorycznej (prawidłowy odbiór bodźców),
• stymulacja receptorów odbywająca się zgodnie z ich funkcjami,
• stymulacja zgodna ze wzrostem skóry, strukturą mięśniową i kostną,
• optymalizacja funkcjonowania układu nerwowego oraz odnowa utraconych funkcji układu nerwowego lub mózgu.

Techniki te wykorzystują specjalny dotyk i stymulację, co reguluje:

• integrację odruchów, 
• zakres napięcia mięśniowego, 
• integrację sensomotoryczną, 
• świadomość kinestetyczną.

Założeniem metody jest uruchomienie naturalnych mechanizmów rozwoju i samoregulacji organizmu. Prawidłowo działający zmysł dotyku jest podstawowym warunkiem dla prawidłowego rozwoju, funkcjonowania mózgu i układu nerwowego, aktywności ruchowej, rozwoju sfery emocjonalnej, intelektualnej oraz kształtowania się osobowości. Czucie dotyku jest również związane z sensoryczną i proprioceptywną stymulacją odruchów niemowlęcych. Podstawą w pierwszych tygodniach i miesiącach życia dziecka jest dotyk.

Zasady prowadzenia terapii taktylnej

1. Wybór nacisku zależy od potrzeb korekcji układu taktylnego.
2. Siła ucisku powinna być dostosowana do pacjenta.
3. Ruchy powinny być spokojne, wolne i rytmiczne.
4. Nacisk dłoni na tyle silny, by działał stymulująco i był przyjemny.
5. Terapię można wykonywać przy spokojnej, relaksującej muzyce, łączyć z terapią logopedyczną, ogólnorozwojową, kształcenie schematu ciała.

NA POZIOMIE FIZYCZNYM CZŁOWIEK POTRZEBUJE:

-CZTERECH DOTYKÓW DZIENNIE, ŻEBY PRZEŻYĆ,

-OŚMIU, ŻEBY CZUĆ SIĘ DOBRZE,

-DWUNASTU, ŻEBY SIĘ ROZWIJAĆ