Zachowania, które powinny zwrócić uwagę rodziców

Czasem rozwój dziecka może niepokoić rodziców,  gdyż odbiega on od sposobu zachowania rodzeństwa, gdy było w podobnym wieku, a może wydaje się, że pewne umiejętności dziecka zaczęły zanikać. 

Nie wolno lekceważyć takich sytuacji, lepiej rozwiać wszelkie wątpliwości i zacząć wczesną interwencję niż później próbować „nadgonić” wciąż narastające deficyty rozwojowe. Dziecku można i trzeba skutecznie pomóc.

Oto kilka niepokojących zachowań, które powinny zwrócić uwagę rodziców:

1) Słaby rozwój mowy – w wieku 2 lat dziecko powinno już nazywać osoby,  przedmioty i czynności, z którymi ma kontakt. Pojawiają się już wypowiedzi dwuwyrazowe, choć często jeszcze bez odmiany.

2) Trudności w użyciu języka nie są przez dziecko rekompensowane za pomocą gestów, np. : wskazywanie, kiwanie głową, "papa".

3) Brak wspólnej uwagi – dziecko nie patrzy na przedmiot, który pokazujemy, nie ma też potrzeby przynoszenia zabawek czy innych „skarbów” rodzicom.

4) Osłabiony kontakt wzrokowy – dziecko nie patrzy w oczy, czasem jego spojrzenie jest niepokojące – zbyt "obojętne", jakby niezogniskowane na osobie, lub zbyt „wpatrujące”, jakby nie patrzyło na osobę, tylko na przykład na swoje odbicie w tęczówce.

5) Dziecko bawi się zabawkami w sposób niepokojący, niezgodnie z ich funkcją – wącha je, stuka nimi, szereguje, przesuwa przed oczami. W tym wieku dziecko powinno już rozwijać zabawę tematyczną, naśladując dorosłych i odtwarzając swoje przeżycia, np. badanie i pielęgnacja lali, jazda autem.

6) Dziecko preferuje zabawę samotną i złości się bądź nie zwraca uwagi, gdy chcemy dołączyć.

7) Nie odpowiada na uśmiech, nie inicjuje zabaw z opiekunem.